Z czego można zrobić ścianki działowe
| 20.02.2017 |Ścianki działowe stawiane są po to, by w pomieszczeniu wygospodarować dodatkową przestrzeń. Kiedyś robione głównie z karton-gipsu. Dziś zastępuje się je przezroczystymi przegrodami, które zastosowane w otwartym wnętrzu dzielą je, nie odbierając mu jednocześnie przestrzennego charakteru i światła. Podpowiadamy, z czego zrobić ściankę działową.
Współczesne wnętrza mieszkalne, zwłaszcza te niewielkie, projektuje są tak, aby na ograniczonym metrażu uzyskać jak najwięcej przestronności przy jednoczesnym zachowaniu wystarczającej liczby pomieszczeń. To, co wydaje się niemożliwe, można zrobić dzięki zastosowaniu ścian przezroczystych, które wnętrze podzielą, nie odbierając mu jednocześnie przestrzennego charakteru. Przejrzysta ściana jest bowiem mniej widoczna niż pełna oraz nie wpływa znacząco na jasność pomieszczenia. Ponadto, może efektownie zmienić wystrój wnętrza.
Szkło zamiast karton-gipsu
Coraz częściej tradycyjne ściany z karton–gipsu w całości lub we fragmentach zastępuje się przegrodami z pustaków szklanych, pleksi, poliwęglanu lub hartowanego szkła. Takie przeszklenie zwiększa ilość światła, a także optycznie poszerza przestrzeń. W pomieszczeniach małych lub wąskich, takich jak korytarz, klatka schodowa lub garderoba, które nie mają dostępu do światła naturalnego, pełni rolę „wewnętrznego okna”.
Przejrzyste elementy używane są również jako dekoracja ściany pełnej. Niektóre z nich umożliwiają nadanie ścianie nieregularnego kształtu. Świetnie też pełnią funkcję konstrukcji i obudowy elementów wyposażenia wnętrza. W łazience z powodzeniem zastąpią kabinę prysznica lub wanny, w salonie posłużą do obudowy kominka, a na klatce schodowej do budowy balustrady.
Wielkość i proporcje szklanego prześwitu w ścianie mają duży wpływ na wygląd wnętrza, dlatego ich ilość i wielkość nie powinna być przypadkowa. Dobrze, gdy przejrzyste fragmenty nawiązują do kształtu mebli, wyposażenia wnętrza, drzwi, a także współgrają ze ścianami i posadzką.
Luksfery – szklane pustaki
Pustaki szklane – luksfery – są jednym z najbardziej znanych sposobów do wykonywania ścian wewnętrznych. Swoją popularność, zawdzięczają głownie dzięki dużej różnorodności. Mogą być bezbarwne lub barwione w masie i powierzchniowo. Ze szkła przezroczystego, mrożonego lub jedno- lub dwustronnie matowego. W zależności od efektu, jaki chcemy osiągnąć, możemy skorzystać również z różnych wzorów, bowiem luksfery mogą być gładkie lub ozdobne – w fale, w kostkę, kratkę przestrzenną lub bąbelki.
Najprostsze wykonane są z tradycyjnego, przezroczystego szkła, ale można też kupić pustaki z powierzchnią matową, które wytwarzane są ze szkła barwionego w masie. Mogą być one w intensywnych kolorach lub w odcieniach pastelowych.
Przenikające przez szkło pustaków refleksy świetlne sprawiają, że przestrzeń staje się miękka, lżejsza i optycznie większa. O tym ile światła będzie w pomieszczeniu możemy zdecydować sami, bowiem zależy to przede wszystkim od wybranego wzoru i koloru pustaka. Przez pustaki przezroczyste do pomieszczeń wpada światło ostre, natomiast przez kształtki matowe – miękko rozproszone. Z kolei te z powierzchnią pokrytą wzorem utrudniają obserwowanie tego, co się dzieje we wnętrzu, ponieważ skutecznie rozmywają i zniekształcają kontury osób i przedmiotów.
Luksfery, oprócz walorów estetycznych, posiadają również zalety funkcjonalne. Lepiej niż zwykłe okno czy drzwi chronią przed hałasem. Ponadto, są wytrzymałe na ściskanie i mają wysoką odporność na ogień. Są również mrozoodporne i – mimo że ze szkła – bardzo wytrzymałe i bezpieczne. Murowane na zaprawę mają wewnętrzne zbrojenie, które sprawia, że są trudne do sforsowania. Mają również właściwości, które umożliwiają użycie ich w tak zwanych pomieszczeniach mokrych. Są wodoodporne i niewrażliwe na środki chemiczne przeznaczone do mycia oraz sprzątania.
Szkło w roli ścianki działowej
Do budowy ścian ze szkła, w zależności od wymogów technicznych, używamy szkła hartowanego, laminowanego lub klejonego warstwowo. Szkło hartowane odporne jest na uderzenia i naprężenia termiczne, a stłuczone rozsypuje się na drobne, nieostre kawałki. W roli przeszkleń wewnętrznych świetnie sprawdza się również szkło klejone warstwowo, ponieważ posiada bardzo dobre właściwości dźwiękoizolacyjne. Jest też bezpieczne, bo w przypadku stłuczenia pęknięte kawałki szkła utrzymywane są w całości przez folię PVB i nie ma wówczas ryzyka zranienia. Gdy powierzchnie szklane mają być bardzo duże, warto zastosować szkło samoczyszczące ze specjalną powłoką, która rozkłada zanieczyszczenia organiczne.
Szkło do budowy przeszkleń wewnętrznych, może być gładkie i przejrzyste, barwione albo bardziej dekoracyjne. Do wyboru jest szkło piaskowane, fazowane, rzeźbione, pokryte sitodrukiem lub folią, która daje wzór witrażowy. Dostępne jest także szkło gięte, które umożliwia wykonanie ścianki biegnącej po łuku. Można także wybrać szkło podświetlone diodami LED.
Ściany ze szkła montuje się na okuciach lub w specjalnych profilach aluminiowych, które gwarantują ich stabilność. Dzięki temu są bardzo sztywne, dają więc poczucie bezpieczeństwa. W szklanych ściankach można również zastosować wahadłowe lub przesuwne drzwi.
Ścianka z pleksi lub poliwęglanu
Jeśli chcemy zaoszczędzić, możemy zbudować ścianę z materiałów takich jak pleksiglas (szkło akrylowe) lub poliwęglan. Oprócz niższej ceny ich dużym atutem jest waga w stosunku do powierzchni. Poliwęglan charakteryzuje się dobrą wytrzymałością mechaniczną i przepuszczalnością światła. Jest też odporny termicznie. Natomiast pleksi ma wysoką odporność na warunki atmosferyczne oraz starzenie. Jest to materiał sztywny, a jednocześnie termoplastyczny. W postaci naturalnej jest bezbarwne i wyjątkowo przezroczyste, ale może być barwione na różne kolory. Jego powierzchnia może być wykończona z połyskiem lub matowa. Gładka powierzchnia pleksi sprawia, że nie przylega do niego brud, pył i kurz. Płyty akrylowe są też odporne na żółknięcie i środki chemiczne.