Stropodach odwrócony i taras wentylowany – dobry sposób na taras nad garażem
| 29.05.2017 |Największym problemem, który dotyka właścicieli tarasu nad garażem, jest nieszczelna izolacja. Najpierw niszczy strop, a następnie doprowadza do zawilgocenia pomieszczeń znajdujących się pod stropem. Problem ten może wynikać ze źle przygotowanego podłoża, błędnie dobranych materiałów lub zwykłych uszkodzeń mechanicznych warstwy izolacyjnej powstałych podczas prac. Istnieją jednak technologie, znane i stosowane od lat, które przy poprawnym wykonaniu gwarantują sukces.
Taras nad garażem jest bardzo popularnym rozwiązaniem, które pozwala na zagospodarowanie dachu pomieszczenia przylegającego do budynku mieszkalnego. Zdarza się jednak, że przy dłuższym użytkowaniu tarasu, pojawiają się problemy z przeciekaniem. Są one skutkiem błędów, popełnionych w trakcie wykonywania izolacji oraz wykańczania tej powierzchni. Często problemem jest już sam wybór materiałów wykończeniowych. Zastosowanie płytek terakotowych klejonych do podłoża, zawęża możliwości zastosowania materiałów izolacyjnych, eliminując z użycia te najbardziej skuteczne, jak membrany dachowe czy powłoki bitumiczne. Dlatego warto zastanowić się nad innymi możliwościami.
Stropodach odwrócony (schemat A)
Dobrym pomysłem na taras nad garażem, jest stropodach odwrócony. W wersji tradycyjnej wykańczany warstwą żwiru lub też zielenią dachową, które pełnią również funkcję warstwy dociskowej. Możemy również do wykończenia zastosować kostkę brukową. Wystarczy na warstwie żwiru ułożyć geowłókninę, na tym podsypkę piaskową i tradycyjnie ułożony bruk.
Istotne w tym wypadku są wysoko przepuszczalne fugi, a więc tradycyjne z płukanego piasku. Tego typu rozwiązanie skutkuje oczywiście nieco większą grubością całkowitą przegrody, jednak zapewnia szczelną, bezpieczną nawierzchnię, a w dodatku bardzo prostą do demontażu w razie konieczności ewentualnych napraw czy modyfikacji.
Taras wentylowany (schemat B)
Drugą możliwością jest nawierzchnia wentylowana wykonana z płyt tarasowych, ułożonych na regulowanych wspornikach. Umożliwia to w zasadzie dowolny wybór materiału izolacyjnego, a więc jednocześnie eliminuje praktycznie wszystkie wady tarasów na stropach. Jedynym wymaganiem technicznym, jest właściwe ukształtowanie spadków, tak aby możliwe było odprowadzenie wody deszczowej z powierzchni tarasu. Warto przy tym pamiętać, że w wypadku tarasu wentylowanego, woda spływa pod jego powierzchnią, a nie po niej. Taki nie wymaga również stosowania kilkucentymetrowego progu przed drzwiami tarasowymi. A dokładniej rzecz ujmując – próg pozostaje, ale poniżej nawierzchni tarasu.
Technologia tarasu wentylowanego dobrze sprawdza się w sytuacji, gdy naprawy wymaga już istniejący taras, wykonany w sposób tradycyjny, przy pomocy płytek ceramicznych układanych na warstwę izolacji przeciwwilgociowej. Co prawda możemy zerwać płytki i wykonać wszystkie prace od nowa, ale jest to pracochłonne i bardzo kosztowne.
Tymczasem stosując technologię tarasu wentylowanego wystarczy położyć na istniejące kafle nową warstwę izolacji przeciwwilgociowej i na niej ułożyć nową powierzchnię posadzki. Trzeba tylko pamiętać, aby taką naprawę, wykonywać przy ciepłej i suchej pogodzie. Nieszczelny taras musi przeschnąć.
Nowa izolacja nie jest już powłoką nakładaną na beton za pomocą pędzla czy natryskiwaną (a to właśnie sposób aplikacji jest najczęściej powodem powstawania nieszczelności), ale folią lub membraną rozwijaną z rolki, której szczelność gwarantuje producent. Dodatkowo jeśli w czasie eksploatacji izolacja zostanie jednak uszkodzona, jej naprawa będzie polegać wyłącznie na podniesieniu płyt tarasowych nad uszkodzonym miejscem, załataniu go, i ponownym ułożeniu płyt. Jedynym ograniczeniem jest tu konieczność posiadania odpowiedniego zapasu wysokości, od powierzchni starego tarasu do spodu drzwi, które do niego prowadzących.