Ażurowe płyty betonowe – pomysł na zielony podjazd
| 30.03.2024 |Po zielonym dywanie do garażu? Taki efekt jest możliwy przy zastosowaniu płyt ażurowych, w których posiejemy trawę. Podjazd nie musi być jednolitą nawierzchnią.
Zielony podjazd ma nie tylko walor wizualny, ale także szereg niezwykle ważnych funkcjonalności. Niewątpliwą zaletą ażurowych płyt betonowych jest zwiększenie powierzchni bioaktywnej na posesji. Jest to niezwykle pożądane działanie ze względu na zmniejszające się przestrzenie zielone w miastach.
Atutem tego rodzaju rozwiązania jest też bezpośrednie odprowadzanie wód opadowych do gruntu, co zmniejsza możliwości podtopienia domu czy garażu, a także ogranicza konieczność rozbudowywania odwodnień liniowych. Ponadto odpowiednio nachylona nawierzchnia ażurowa szybciej schnie, co jest korzystne z punktu widzenia przyczepności kół pojazdów do nawierzchni. Liczba argumentów przemawiających za budową podjazdu do garażu właśnie z tego rodzaju materiałów, oprócz efektu estetycznego, jest dość duża. Jakie rozwiązania są dostępne na rynku?
Kwadrat czy koło?
Gdy budujemy nawierzchnię z płyt betonowych, na której będzie odbywał się ruch kołowy, z istotnych parametrów liczy się przede wszystkim grubość elementów. Uznaje się, że komponenty o grubości 6 cm są odpowiednie do przeniesienia obciążenia samochodu o masie do 3,5 tony. To absolutne minimum. W przypadku, gdy po podjeździe czy placu będą poruszać się ciężkie pojazdy, w tym na przykład maszyny budowlane czy rolnicze, wskazane są elementy o grubości 8 lub 10 cm. Płyty ażurowe, które są tworzone głównie z myślą o parkingach, również tych miejskich, posiadają właśnie takie wymiary. Zasada jest prosta: im grubszy element, tym większe obciążenie jest w stanie przenieść. Jest to najważniejszy parametr, który należy wziąć pod uwagę, planując budowę podjazdu.
Abstrahując od uwarunkowań stricte technicznych, przy aranżacji przestrzeni wokół posesji niezwykle ważny jest również wygląd płyt. Gama produktów w segmencie płyt ażurowych nie jest tak szeroka, jak w przypadku pełnych. U wiodącego producenta prefabrykatów betonowych Polbruk, można znaleźć je w dwóch wydaniach: Greengo i Meba. Pierwsza z nich posiada geometryczny kształt i występuje w odcieniu szarym oraz grafitowym. Każda płyta ma wymiar 40 x 40 cm i posiada okrągłe otwory, które zostały połączone prostymi bądź lekko falującymi liniami.
Alternatywę dla Greengo stanowi Meba. Jest ona dostępna w trzech kolorach – szarym, grafitowym i czerwonym oraz w wymiarze 40×60 cm. Meba również ma geometryczną formę, z taką różnicą, że otwory mają kwadratowy kształt. Właśnie w nich można posiać trawę, dzięki czemu osiągniemy pożądany w architekturze kontrast szarej, stonowanej nawierzchni z żywą zielenią. W ten sposób można uzyskać efekt zielonego kobierca pod bramą garażu, a także stworzyć przestrzeń bioaktywną.
Inne wypełnienie, ale nadal zielono
Jeśli nie jesteśmy przekonani do wysiewania trawy w otworach ażurowych płyt betonowych, alternatywnym sposobem na ich wypełnienie jest użycie drobnego grysu. Dla uzyskania ciekawszego efektu wizualnego najlepiej dobrać taki, który nieco różni się barwą od koloru płyty.
Oryginalnym pomysłem na zachowanie zielonej przestrzeni na podjeździe jest wykonanie z płyt ażurowych, pasów odwzorowujących rozstaw kół samochodu i obsianie trawą przestrzeni pomiędzy nimi i po ich obydwu stronach. W realizacji takiego zamysłu może pomóc jeszcze jedno interesujące rozwiązanie, które nie posiada dużych otworów, ale stanowi ciekawą alternatywę. Jest nim kostka betonowa z charakterystycznymi wypustkami na bokach (np. Polbruk Ekol), które gwarantują odpowiednie usytuowanie elementów w rzędzie.
Najczęściej szczeliny pomiędzy ułożonymi elementami są wypełniane ziemią lub grysem, co pozwala na wsiąkanie wody w grunt. Tym samym powstaje mini przestrzeń bioaktywna. Ekol jest bardzo oszczędny w formie, ascetyczny i świetnie pasuje do nowoczesnej architektury, gdyż posiada kształt kwadratu o boku 20 cm, gładką fakturę, a także występuje w dwóch odcieniach szarości (kolor szary i grafitowy).
Ułożony na większej powierzchni podjazdu lub na szerokość rozstawu kół, przywodzi na myśl nieco industrialne klimaty spotykane w fabrykach z przełomu XIX i XX wieku. W niektórych z nich ciągi komunikacyjne wykładano żeliwnymi płytami o deseniu przypominającym kartkę w kratkę.