Łatwe w uprawie astry w sam raz na koniec lata
| 1.08.2017 |Lato kończy się w momencie, gdy zakwitają astry. I nieważne, czy jednoroczne, czy wieloletnie tak samo zwiastują nadejście jesieni. Gdy pogoda jest stabilna, astry będą kwitnąć do pierwszych przymrozków, ciesząc nasze oczy feerią barw i różnymi formami kwiatów.
Astry mają łodygi wzniesione, lekko owłosione, liście owalne lub lancetowate i duże (u chińskich), barwne kwiaty zebrane w koszyczki. Astry uprawiamy na kwiat cięty, obsadzamy nimi rabaty, skalniaki, obwódki grządek, a nawet możemy posadzić je do doniczek na balkonach. Wymagają częstego oglądania, ponieważ lubią podgryzać je ślimaki i mszyce.
Astry jednoroczne, czyli astry chińskie, rozmnażamy z siewu do doniczek lub inspektu (w kwietniu) lub z siewu bezpośrednio na rabatę. Na miejsce stałe astry wysadzamy po wiosennych przymrozkach. Unikamy sadzenia tych roślin rok po roku w tym samym miejscu, ponieważ często chorują na fuzariozę.
Jak wszystkie rośliny kwitnące, astry lubią stanowiska słoneczne i zaciszne, a glebę żyzną, próchniczną i przepuszczalną, wapienną, ale wilgotną, ponieważ źle znoszą suszę. Jak wszystkie rośliny, astry potrzebują pielenia, podlewania i zasilania nawozem dla roślin kwitnących.
Astry chińskie kwitną od początku lipca do końca września. Astry alpejskie kwitną od czerwca do końca lipca (dorastają do 30-40 cm wysokości, nadają się na kwiat cięty i na skalniaki).
Astry dzielimy na: karłowe, rosnące na wysokość od 15 do 35 cm, średnio wysokie rosnące na wysokość od 35-65 cm i wysokie rosnące na wysokość od 65-110 cm (wymagają podpór, ponieważ pokładają się pod ciężarem kwiatów).
Astry chińskie mogą mieć kwiaty pojedyncze lub pełne: rurkowe, promieniste, języczkowe, dachówkowate, piwoniowe, chryzantemowe, koronowe lub igiełkowe we wszystkich kolorach tęczy.
Astry wieloletnie rosną w formie krzaczastej, o pokroju zwartym i kulistym lub prawie kulistym. Wśród astrów mamy formy karłowe (dorastające do 80 cm) i wysokie (dorastające do 200 cm). Przy odmianach wysokich warto ustawiać podpory, ponieważ rośliny często pokładają się pod naporem kwiatów. Astry lubią miejsca słoneczne oraz żyzną, próchniczną, przepuszczalną i wapienną glebę.
Jak wszystkie rośliny wymagają pielenia, podlewania i nawożenia, najlepiej nawozem do kwitnących, a na wiosnę kompostem. Warto co kilka lat odmłodzić te rośliny, dzieląc karpy wczesną wiosną. W taki też sposób rozmnażamy astry wieloletnie. Astry z powodzeniem możemy posadzić jako solitery lub na kwietnych rabatach mieszanych, na skalniakach lub na obwódkach rabat i przy ogrodzeniach. Wymagają częstego oglądania, ponieważ lubią podgryzać je ślimaki i mszyce.
Astry karłowe (gawędka) dorastają do 80 cm wysokości, kwitną od końca sierpnia do września w kolorach: niebieskim, fioletowym, różowym, a nawet czerwonym. Rozmnażamy je przez podział karp na wiosnę. Te astry lubią glebę lekką, wapienną i żyzną oraz słoneczne stanowisko. Jak większość astrów mogą być porażane przez mącznika prawdziwego.
Astry nowoangielskie, czyli tzw. Jadwigi, dorastają do 2 m wysokości, kwitną od września do przymrozków na niebiesko, różowo i czerwono, a podczas opadów deszczu i na noc ich kwiaty zamykają się. Astry nowoangielskie są stosunkowo odporne na choroby, ale zrzucają dolne liście, przez co tracą na wyglądzie. Dlatego warto posadzić je za np. karłowymi astrami, utworzą wówczas „dwupiętrową” rabatę.
Astry nowobelgijskie, czyli tzw. Marcinki, dorastają do 160 cm, kwitną obficie od sierpnia do przymrozków na biało, niebiesko, fioletowo i różowo, choć można czasem spotkać kwiaty czerwone. Szybko rozrastają się, tworząc liczne rozłogi i odrosty korzeniowe, które dzielimy i w ten sposób rozmnażamy roślinę.